Portfoliotheorie: Een introductie en voorbeeld

De portfoliotheorie is een belangrijk concept in de wereld van investeringen en financieel management. Het werd voor het eerst geïntroduceerd door Harry Markowitz in 1952 en heeft sindsdien een grote invloed gehad op de manier waarop beleggers en financieel experts hun investeringsbeslissingen nemen. In dit artikel zullen we de basisprincipes van de portfoliotheorie bespreken en een voorbeeld geven van hoe het kan worden toegepast in de praktijk.

Wat is de portfoliotheorie?

De portfoliotheorie is een benadering van investeren die zich richt op het beheren van risico’s en het maximaliseren van rendementen door het combineren van verschillende beleggingen in een portfolio. Het belangrijkste idee achter de theorie is dat het mogelijk is om het totale risico van een portfolio te verminderen door het diversifiëren van beleggingen, zonder noodzakelijkerwijs het verwachte rendement op te offeren.

De theorie stelt dat beleggers niet alleen naar het verwachte rendement van een individuele belegging moeten kijken, maar ook naar de mate waarin die belegging correleert met andere beleggingen in hun portfolio. Door beleggingen te kiezen die een lage of negatieve correlatie hebben, kunnen beleggers het risico van hun portfolio verminderen zonder hun verwachte rendement te verlagen.

De basisprincipes van de portfoliotheorie

Er zijn enkele belangrijke concepten die ten grondslag liggen aan de portfoliotheorie:

• Risico: Dit is de mate van onzekerheid over het rendement van een belegging. Risico kan worden gemeten aan de hand van de standaarddeviatie van het rendement, wat een maatstaf is voor de spreiding van de rendementen rond het gemiddelde.
• Rendement: Dit is de winst of het verlies dat een belegger maakt op een belegging, meestal uitgedrukt als een percentage van de oorspronkelijke investering.
• Correlatie: Dit is een maatstaf voor de mate waarin de rendementen van twee beleggingen samen bewegen. Een positieve correlatie betekent dat de rendementen van de beleggingen samen stijgen of dalen, terwijl een negatieve correlatie betekent dat de rendementen in tegengestelde richtingen bewegen.
• Diversificatie: Dit is het proces van het spreiden van investeringen over verschillende activa, sectoren of geografische regio’s om het risico te verminderen.

Een voorbeeld van de toepassing van de portfoliotheorie

Laten we een voorbeeld bekijken van hoe de portfoliotheorie kan worden toegepast in de praktijk. Stel dat een belegger overweegt om te investeren in twee aandelen: Aandeel A en Aandeel B. Aandeel A heeft een verwacht rendement van 10% en een standaarddeviatie van 15%, terwijl Aandeel B een verwacht rendement van 8% en een standaarddeviatie van 10% heeft. De correlatie tussen de rendementen van de twee aandelen is -0,5.

De belegger wil nu een portfolio samenstellen met een combinatie van Aandeel A en Aandeel B om het risico te minimaliseren zonder het verwachte rendement op te offeren. Om dit te doen, kan de belegger de volgende stappen volgen:

1. Bereken de verwachte rendementen en risico’s van verschillende combinaties van Aandeel A en Aandeel B.
2. Plot de combinaties op een grafiek met het risico (standaarddeviatie) op de x-as en het verwachte rendement op de y-as. Dit wordt de ‘efficiënte grens’ genoemd.
3. Kies de combinatie van Aandeel A en Aandeel B die het laagste risico biedt voor een bepaald verwacht rendement, of het hoogste verwachte rendement voor een bepaald risico.

In dit voorbeeld zou de belegger kunnen ontdekken dat een combinatie van 60% Aandeel A en 40% Aandeel B het laagste risico biedt voor een verwacht rendement van 9%. Door deze combinatie te kiezen, kan de belegger profiteren van de diversificatievoordelen van de portfoliotheorie en het risico van zijn investeringen verminderen zonder het verwachte rendement op te offeren.

Conclusie

De portfoliotheorie is een krachtig hulpmiddel voor beleggers en financieel experts om het risico van hun investeringen te beheren en het rendement te maximaliseren. Door te begrijpen hoe de theorie werkt en deze toe te passen in de praktijk, kunnen beleggers beter geïnformeerde beslissingen nemen en hun financiële doelen bereiken.