Risicomaatstaven: Wat zijn ze en hoe worden ze gebruikt?

Als ondernemer is het belangrijk om op de hoogte te zijn van de verschillende risicomaatstaven die worden gebruikt in de financiële wereld. Deze maatstaven helpen je om de risico’s van je investeringen en financiële beslissingen beter te begrijpen en te beheren. In dit artikel bespreken we de meest voorkomende risicomaatstaven en geven we een voorbeeld van hoe ze in de praktijk worden toegepast.

Wat zijn risicomaatstaven?

Risicomaatstaven zijn kwantitatieve indicatoren die gebruikt worden om het risico van een investering of financiële beslissing te meten. Ze geven inzicht in de mate van onzekerheid en het potentiële verlies dat gepaard gaat met een bepaalde investering. Er zijn verschillende risicomaatstaven, elk met hun eigen focus en toepassing. Enkele veelvoorkomende risicomaatstaven zijn:

• Standaarddeviatie
• Bèta
• Value-at-Risk (VaR)
• Expected Shortfall (ES)

Standaarddeviatie

De standaarddeviatie is een maat voor de spreiding van een reeks gegevens. In de context van investeringen geeft het de volatiliteit van een investering weer. Een hoge standaarddeviatie duidt op een grotere volatiliteit en dus een hoger risico, terwijl een lage standaarddeviatie wijst op een stabielere investering met een lager risico.

Bèta

Bèta is een maatstaf voor het systematische risico van een investering ten opzichte van de markt als geheel. Een bèta van 1 betekent dat de investering naar verwachting evenveel risico heeft als de markt, terwijl een bèta van meer dan 1 aangeeft dat de investering volatieler is dan de markt. Een bèta van minder dan 1 duidt op een investering met een lager risico dan de markt.

Value-at-Risk (VaR)

Value-at-Risk is een maatstaf voor het maximale verlies dat een investering kan lijden binnen een bepaalde tijdsperiode en met een bepaald betrouwbaarheidsniveau. Bijvoorbeeld, een VaR van €10.000 met een betrouwbaarheidsniveau van 95% betekent dat er een kans van 5% is dat het verlies groter zal zijn dan €10.000 binnen de gegeven tijdsperiode.

Expected Shortfall (ES)

Expected Shortfall, ook wel bekend als Conditional Value-at-Risk (CVaR), is een maatstaf voor het gemiddelde verlies dat kan optreden in het geval dat de VaR wordt overschreden. Het geeft een beter beeld van het potentiële verlies in extreme situaties en wordt vaak gebruikt in combinatie met VaR.

Voorbeeld: Risicomaatstaven in de praktijk

Stel dat je als ondernemer overweegt om te investeren in aandelen van twee verschillende bedrijven, Bedrijf A en Bedrijf B. Je wilt weten welke investering het minste risico met zich meebrengt. Je besluit om de risicomaatstaven standaarddeviatie en bèta te gebruiken om dit te bepalen.

Na het verzamelen van historische gegevens over de aandelenkoersen van beide bedrijven, bereken je de volgende waarden:

• Standaarddeviatie Bedrijf A: 15%
• Standaarddeviatie Bedrijf B: 20%
• Bèta Bedrijf A: 0.8
• Bèta Bedrijf B: 1.2

Op basis van de standaarddeviatie is Bedrijf A minder volatiel en dus minder risicovol dan Bedrijf B. De bèta-waarde van Bedrijf A is ook lager dan die van Bedrijf B, wat betekent dat het minder gevoelig is voor marktschommelingen en dus een lager systematisch risico heeft.

Op basis van deze risicomaatstaven zou je kunnen concluderen dat een investering in Bedrijf A minder risicovol is dan een investering in Bedrijf B.

Conclusie

Risicomaatstaven zijn essentiële hulpmiddelen voor ondernemers en investeerders om het risico van hun investeringen en financiële beslissingen beter te begrijpen en te beheren. Door het gebruik van risicomaatstaven zoals standaarddeviatie, bèta, VaR en ES, kun je beter geïnformeerde beslissingen nemen en je blootstelling aan ongewenste risico’s minimaliseren.