Voorwaartse contracten: wat zijn ze en hoe werken ze?
Voorwaartse contracten, ook wel bekend als forward contracten, zijn financiële instrumenten die bedrijven en investeerders kunnen gebruiken om zich in te dekken tegen prijsrisico’s of om te speculeren op toekomstige prijsbewegingen. In dit artikel zullen we de basisprincipes van voorwaartse contracten bespreken, hoe ze werken en een voorbeeld geven van hoe ze in de praktijk kunnen worden toegepast.
Wat zijn voorwaartse contracten?
Een voorwaarts contract is een overeenkomst tussen twee partijen om een bepaalde hoeveelheid van een onderliggende waarde, zoals grondstoffen, valuta of financiële instrumenten, te kopen of verkopen tegen een vooraf afgesproken prijs op een specifieke toekomstige datum. Het belangrijkste kenmerk van een voorwaarts contract is dat de prijs en de leveringsdatum van tevoren zijn vastgesteld, waardoor beide partijen zich kunnen indekken tegen prijsrisico’s of kunnen profiteren van verwachte prijsbewegingen.
Hoe werken voorwaartse contracten?
Voorwaartse contracten worden op maat gemaakt tussen de twee partijen en worden meestal buiten de beurs om verhandeld, wat betekent dat ze over-the-counter (OTC) contracten zijn. Dit betekent dat de voorwaarden van het contract, zoals de onderliggende waarde, de hoeveelheid, de prijs en de leveringsdatum, onderling overeengekomen zijn en kunnen variëren van contract tot contract.
Wanneer de leveringsdatum van het contract aanbreekt, zijn er twee mogelijke uitkomsten:
- De koper van het contract neemt de levering van de onderliggende waarde tegen de vooraf afgesproken prijs, en de verkoper levert de onderliggende waarde.
- De partijen besluiten om het contract contant af te wikkelen, wat betekent dat de winnaar van het contract (de partij die profiteert van de prijsbeweging) het verschil tussen de vooraf afgesproken prijs en de marktprijs op de leveringsdatum ontvangt van de verliezende partij.
Voorbeeld van een voorwaarts contract
Stel dat een Nederlandse fabrikant van elektrische auto’s, AutoNL, lithium nodig heeft voor de productie van batterijen. AutoNL verwacht over zes maanden 10.000 kilogram lithium nodig te hebben en wil zich indekken tegen mogelijke prijsstijgingen. Tegelijkertijd is LithiumCorp, een lithiumproducent, bereid om zich in te dekken tegen mogelijke prijsdalingen.
AutoNL en LithiumCorp gaan een voorwaarts contract aan waarbij AutoNL ermee instemt om over zes maanden 10.000 kilogram lithium te kopen van LithiumCorp tegen een prijs van €100 per kilogram. Op de leveringsdatum zijn er twee mogelijke uitkomsten:
- Als de marktprijs van lithium hoger is dan €100 per kilogram, profiteert AutoNL van het contract omdat ze het lithium tegen een lagere prijs hebben gekocht dan de marktprijs. LithiumCorp levert het lithium en ontvangt de vooraf afgesproken prijs van €100 per kilogram.
- Als de marktprijs van lithium lager is dan €100 per kilogram, profiteert LithiumCorp van het contract omdat ze het lithium tegen een hogere prijs hebben verkocht dan de marktprijs. AutoNL neemt de levering van het lithium en betaalt de vooraf afgesproken prijs van €100 per kilogram.
In dit voorbeeld hebben beide partijen zich ingedekt tegen prijsrisico’s door het aangaan van een voorwaarts contract. AutoNL heeft zich beschermd tegen mogelijke prijsstijgingen, terwijl LithiumCorp zich heeft ingedekt tegen mogelijke prijsdalingen.
Conclusie
Voorwaartse contracten zijn nuttige financiële instrumenten die bedrijven en investeerders kunnen gebruiken om zich in te dekken tegen prijsrisico’s of om te speculeren op toekomstige prijsbewegingen. Door het aangaan van een voorwaarts contract kunnen partijen profiteren van vooraf afgesproken prijzen en leveringsdata, waardoor ze meer zekerheid en stabiliteit hebben in hun financiële planning en risicobeheer.